Τι να κάνετε όταν τα παιδιά σας διεκδικούν

Τα παιδιά διεκδικούν. Διεκδικούν την ίδια τους την ύπαρξη από τη γέννησή τους. Πιο έντονα και επιτακτικά από την ηλικία του νηπιαγωγείου, όπου επιζητούν την προσοχή, την αποδοχή, την αγάπη, την επιβεβαίωση και τη φιλία με τα άλλα παιδιά. Διεκδικούν με τρόπο που αρκετές φορές δεν γίνεται εύκολα κατανοητός σε εσάς τους γονείς. Και μπορεί να αναρωτιέστε "μα είναι δυνατόν το δικό μας παιδί να έκανε κάτι τέτοιο, του έμαθα εγώ έτσι"; Το παιδί μπορεί να σας περιγράφει καταστάσεις με ένα αίσθημα ανησυχίας, θυμού, λύπης: "Τσακώθηκα σήμερα στο σχολείο, με χτύπησε, με έσπρωξε πρώτος, μου πέταξε το φαγητό, με πείραξε, δεν με παίζουν, δεν με έχει φίλο, δεν θέλω να του δώσω το παιχνίδι μου" κ.ά.

Ουσιαστικά αυτό που προσπαθεί να σας πει εκείνη τη στιγμή είναι "τι να κάνω τώρα"; Και περιμένει από εσάς τους γονείς να είστε εκεί ακριβώς για να μπορέσετε να βελτιώσετε την κατάσταση που ζει το παιδί. Πρώτα από όλα να γνωρίζετε ότι μια συμπεριφορά με τα χαρακτηριστικά που περιγράφονται πιο πάνω αποτελεί μια φυσιολογική αντίδραση των παιδιών σε κάτι που ακόμα δεν έχουν την δεξιότητα να διεκδικήσουν διαφορετικά. Σημαντικό ρόλο παίζει και η μάθηση, αφού μαθαίνουν μία συμπεριφορά που βλέπουν. Στη νηπιακή και παιδική ηλικία μιμούνται και ταυτίζονται εύκολα με συμπεριφορές που τους εντυπωσιάζουν. Σύμφωνα με έρευνες, μία τέτοια αντίδραση και συμπεριφορά παρουσιάζεται σε μεγαλύτερο ποσοστό στα αγόρια, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλα τα παιδιά έχουν τις ίδιες αντιδράσεις.

Επιπλέον, ένα παιδί μπορεί να είναι κουρασμένο, άυπνο, κακοδιάθετο, να έχει επηρεαστεί από τις εναλλαγές του καιρού κ.ά. λόγους που το οδηγούν να συμπεριφέρεται έτσι. Είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι τα παιδιά διεκδικούν ακόμη και όταν δεν έρχονται σε άμεση αντιπαράθεση. Ένα ντροπαλό παιδί, ένα ήσυχο στη συμπεριφορά παιδί, έχει πολλά να πει. Οι γονείς είστε εκεί για να αφουγκραστείτε αυτή τη σιωπηλή φωνή και να δώσετε στα παιδιά σας την αυτοπεποίθηση που τους είναι απαραίτητη για να εκφράσουν τις ανάγκες τους και να προχωρήσουν.

Πώς μπορείτε να βοηθήσετε ακόμα περισσότερο το παιδί σας

• Προσπαθήστε να ηρεμήσετε το παιδί σας με χάδια, αγκαλιά, ακόμα και να μετρήσετε μαζί. Να αισθανθεί ότι είστε κοντά του, ότι το ακούτε και συζητάτε μαζί του. Δώστε του χρόνο να εκφραστεί, ώστε να σας πει εκείνο που το αναστάτωσε. Ακόμα κι αν το παιδί σας είναι ήσυχο, δε σημαίνει ότι δεν νιώθει ανησυχία.
• Παρακολουθείστε τις αντιδράσεις του παιδιού σας, όταν για παράδειγμα το πηγαίνετε στην παιδική χαρά και οργανώστε παιχνίδια που ενισχύουν το ομαδικό πνεύμα και τη συνεργατικότητα. Θυμηθείτε παιχνίδια όπως τα μήλα, η τυφλόμυγα, το περνά περνά η μέλισσα κ.ά.
• Απασχολήστε τα δημιουργικά με κολλάζ, ζωγραφική, πλαστελίνη, δείτε μαζί ένα αγαπημένο του πρόγραμμα στην τηλεόραση ή στον υπολογιστή και συζητήστε το. Πηγαίνετε μαζί με κάποιον φίλο/-η του να δείτε μια θεατρική παράσταση κουκλοθέατρο κ.λπ. Πολλές καλές ιδέες μπορείτε να βρείτε και στο διαδίκτυο. 
• Τα όρια και οι σταθεροί και δίκαιοι κανόνες συμβάλλουν στο να μεγαλώνει το παιδί με ασφάλεια και το μαθαίνει να συνυπάρχει με τους γύρω του. Αυτά τα όρια και οι κανόνες όμως θα πρέπει να τηρούνται από όλα τα μέλη της οικογένειας. Και από τους γονείς. 

Σε αυτή την ευαίσθητη ηλικία που βρίσκονται τα παιδιά, η παρουσία σας, οι πράξεις σας και η τήρηση ενός προγράμματος θα τα οδηγήσουν να ελέγχουν τη συμπεριφορά τους πιο αποτελεσματικά και να καταλαβαίνουν καλύτερα τα άλλα παιδιά. Αυτό θα ενισχύσει και τη σχολική τους επίδοση, καθώς θα τα βοηθήσει στη συγκέντρωση, στην προσοχή και στην ανάπτυξη των θετικών αντιδράσεων σε ό,τι τα απασχολεί και τα προβληματίζει. 

Photo via suzou.net